La Paz
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
19 December 2000 | Bolivia, La Paz
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
La Ciudad de nuestra Señora de la Paz (19/12/2000)
Vanmiddag zijn we aangekomen in La Paz, ook wel de 'Ciudad de nuestra Señora de la Paz' genoemd (daar moet ik me toch wel thuisvoelen). Dit is de hoogst gelegen hoofdstad ter wereld, op zo'n 4.000 meter. Oorspronkelijk was het plan om met de trein van Sucre naar La Paz te gaan, zoals ook in onze Lonely Planet stond. Echter een bezoek aan het station in Sucre, waar het erg tranquilo was en het gras op de rails stond, bracht ons toch enigszins aan het twijfelen. Uit navraag bleek dat er al vijf jaar nauwelijks meer treinen in Bolivia rijden (alleen nog het traject Uyuni-Ururo), omdat na privatisering van de spoorwegen, de onrendabele lijnen blijkbaar geschrapt zijn (bijna alles dus). Aangezien de busreis Sucre-La Paz zou bestaan uit miminaal 20 uur flink hobbelen, hebben we maar besloten met het vliegtuig te gaan: binnen 50 minuten in La Paz.
Een advocate in het vliegtuig deed ons een suggestie voor een hostal en we zitten nu dan ook in het mooiste hostal aller tijden (voor onze begrippen dan): in Italiaanse stijl, met mooie galerij, binnenplaats en tuin. Onze aankomst was wel anders dan anders te noemen. We waren met de micro (zo heten in Bolivia de lokale bussen) van het vliegveld naar centre ville gegaan. De advocate gaf aan op welke hoek we eruit moesten en zei dat het hostal ongeveer 20m verder was. Toen we uit de bus kwamen, werden we gelijk omringd door twee politie-agenten die zeiden dat we heel voorzichtig moesten zijn, niet zo met de rugzakken moesten lopen etc. Toen ik zei dat we alleen vanuit de bus naar het hostal wilde lopen om onze rugzakken daar neer te zetten, vroegen ze meteen: welk hostal dan? Wij gaven de naam, maar volgens hen bestond dat niet. Ik zei: het ligt hier 20m verderop. Volgens hen waren we bedrogen. Blablabla. Wij liepen echter toch gewoon die kant op en zij escorteerden ons en we zagen weldra het hostal. Zij belden aan voor ons en wilden niet weggaan voordat wij 'veilig' een kamer hadden.
Maar goed, nu zijn we even aan het rondkijken in La Paz. Er is veel te doen hier. We hebben de heksenmarkt en de kerstmarkt bezocht (echt vreselijke kitch). In Bolivia wordt het katholieke geloof toch vaak gecombineerd met andere rituelen. Veel waarde wordt gehecht aan geluksbrengers, zoals lamafoetussen als basis om een huis op te bouwen.
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
La Ciudad de nuestra Señora de la Paz (19/12/2000)
Vanmiddag zijn we aangekomen in La Paz, ook wel de 'Ciudad de nuestra Señora de la Paz' genoemd (daar moet ik me toch wel thuisvoelen). Dit is de hoogst gelegen hoofdstad ter wereld, op zo'n 4.000 meter. Oorspronkelijk was het plan om met de trein van Sucre naar La Paz te gaan, zoals ook in onze Lonely Planet stond. Echter een bezoek aan het station in Sucre, waar het erg tranquilo was en het gras op de rails stond, bracht ons toch enigszins aan het twijfelen. Uit navraag bleek dat er al vijf jaar nauwelijks meer treinen in Bolivia rijden (alleen nog het traject Uyuni-Ururo), omdat na privatisering van de spoorwegen, de onrendabele lijnen blijkbaar geschrapt zijn (bijna alles dus). Aangezien de busreis Sucre-La Paz zou bestaan uit miminaal 20 uur flink hobbelen, hebben we maar besloten met het vliegtuig te gaan: binnen 50 minuten in La Paz.
Een advocate in het vliegtuig deed ons een suggestie voor een hostal en we zitten nu dan ook in het mooiste hostal aller tijden (voor onze begrippen dan): in Italiaanse stijl, met mooie galerij, binnenplaats en tuin. Onze aankomst was wel anders dan anders te noemen. We waren met de micro (zo heten in Bolivia de lokale bussen) van het vliegveld naar centre ville gegaan. De advocate gaf aan op welke hoek we eruit moesten en zei dat het hostal ongeveer 20m verder was. Toen we uit de bus kwamen, werden we gelijk omringd door twee politie-agenten die zeiden dat we heel voorzichtig moesten zijn, niet zo met de rugzakken moesten lopen etc. Toen ik zei dat we alleen vanuit de bus naar het hostal wilde lopen om onze rugzakken daar neer te zetten, vroegen ze meteen: welk hostal dan? Wij gaven de naam, maar volgens hen bestond dat niet. Ik zei: het ligt hier 20m verderop. Volgens hen waren we bedrogen. Blablabla. Wij liepen echter toch gewoon die kant op en zij escorteerden ons en we zagen weldra het hostal. Zij belden aan voor ons en wilden niet weggaan voordat wij 'veilig' een kamer hadden.
Maar goed, nu zijn we even aan het rondkijken in La Paz. Er is veel te doen hier. We hebben de heksenmarkt en de kerstmarkt bezocht (echt vreselijke kitch). In Bolivia wordt het katholieke geloof toch vaak gecombineerd met andere rituelen. Veel waarde wordt gehecht aan geluksbrengers, zoals lamafoetussen als basis om een huis op te bouwen.
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
