Yangon
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
14 November 2006 | Myanmar, Rangoon
(Zie onze website http://burma.hankes.nl voor foto's en verslagen van onze reis)
Aankomst
Zondag zijn we na een voorspoedige vlucht gearriveerd in Yangon. We zijn om 12.00 zaterdagmiddag vertrokken vanaf Schiphol en kwamen zondag om 11.15 lokale tijd aan. Het tijdsverschil is 5,5 uur, dus het was best een lange trip. We werden opgewacht door de familie van Yan, zijn moeder, zus en zwager. Yan is een Birmees die in Nederland woont en bevriend is met San, die wij weer kennen. Voordat we vertrokken hebben we met Yan en San afgesproken wat spullen bij hun familie af te leveren. Voor Yan in Yangon en voor San in Mandalay, waar we later zullen komen.
Maar om weer even terug te komen bij onze aankomst, we werden dus hartelijk welkom geheten en meteen met de auto meegenomen naar een Koreaans restaurant (met de uiterst Koreaanse naam Cafe Season), waar we allemaal lekkere hapjes en het plaatselijke bier voorgeschoteld kregen. Yan's familie at zelf eigenlijk alleen maar rijst, maar ze leken er veel plezier in te hebben ons te zien eten en te weten te komen of we het lekker vonden. We vonden het allemaal heerlijk en hopen dat dat ook zo is overgekomen want we waren echt doodmoe en hadden ook net in het vliegtuig een lunch gehad. Yan's zwager sprak uitstekend Engels en tolkte voor iedereen. De spulletjes uit Nederland vielen goed in de smaak en Yan, zoals je al voorspelde, gingen ze uit hun dak bij het zien van de 20 tabletten chocolade! De autorit was gelukkig niet zo lang dat-ie al was gesmolten. Het is hier namelijk echt heet.
Daarna reden ze ons naar ons hotel, in het centrum van Yangon en inspecteerden ook of onze kamer wel goed genoeg was. En toen vertrokken ze weer naar huis, ergens buiten Yangon, maar gaven ook aan erop te staan ons ook bij de terugreis naar het vliegveld te begeleiden, op 6 december dus, in de ochtend. Nadat we plechtig hadden beloofd op 6 december dan ook niet ontbeten te hebben als ze zouden arriveren ('we serve you breakfast'), reden ze weg. Dit was een korte, maar overrompelende ontmoeting, een warm bad. Als de rest van onze reis zo doorgaat.... Tenslotte vielen we als een blok in slaap en van ons voornemen om gelijk het dagritme van de Birmezen te volgen, kwam niks terecht: om 15.00 gingen we pitten om 9.00 's ochtends werden we (fit) weer wakker.
Eerste volle dag Yangon
Op onze eerste Yangon-dag op naar de Sule Pagode. Daar zijn we even bijgekomen van alle drukte, lekker op een trappetje, bij de monniken. En daarna hebben we wat geslenterd door de straten van Yangon. Hier zie je af en toe nog duidelijk de Engelse invloeden in gebouwen en op straat (auto's hebben vaak rechts nog hun stuur, maar rijden wel rechts). Links en rechts lekkere geurtjes opgesnoven, allemaal kalme, behulpzame, vriendelijk glimlachende mensen om ons heen: we zijn onmiskenbaar in Azie!
Uiteindelijk kwamen we uit bij de Botataung-tempel, bij de beroemde Strand Road (ooit de Champs Elysees van Yangon). Aziatische tempels staan natuurlijk so wie so al bekend om de felle kleurtjes en goudkleurige versiersels, maar deze tempel is echt het toppunt van bling bling met veel goud en glasspiegeltjes.
Ons hotel in Yangon is prima en we hebben daar ook een paar binnenlandse vluchten geregeld en geld gewisseld. Bert zijn broekzakken puilden uit. Gelukkig hebben ze tegenwoordig biljetten van 20, 50, 100 etc, zo'n jaar of twintig geleden hadden ze biljetten van 45, 90 (getallen deelbaar door negen) omdat de machthebber op dat moment 9 als geluksgetal had. Van de ene op de andere dag werden ook bepaalde biljetten afgeschaft, waardoor een deel van de bevolking in 1 klap straatarm was. Vreemd steeds deze twee kanten van dit land, je kunt je zo moeilijk voorstellen wat een wreed regime er hier heerst, als je hier rondloopt.
Tweede dag Yangon
Na een goede nachtrust zijn we op onze tweede dag in Yangon de rivier Yangon overgestoken, naar het wat landelijker Dahla. Daar hebben we wat rondgewandeld en zijn we neergestreken in een theehuis. Ook vandaag is het weer erg heet, dus rustig aan. De Birmezen beginnen onze begroetingen en conversatiezinnetjes in het Birmees (waar vooral ik ijverig op oefent) steeds meer te herkennen en iets terug te zeggen (wat we dan vervolgens weer niet verstaan). Ik wilde nog typen 'en te glimlachen' maar dat doen ze ook als ze niet verstaan.
Daarna hebben we even in een rustig cafeetje (met airco) geluncht en zijn toen bij de buren in een internetcafe gaan zitten. Met supersnelle en goede verbinding. En toen op naar de Shwedagon pagode, de 100 m hoge, met goud bedekte pagode, die volgens de overlevering in 588 v.C. werd gesticht en in huidige vergulde vorm voornamelijk uit 1564 dateert. De stupa bevat relikwieën van vier incarnaties van Boeddha en is daardoor een van de belangrijkste boeddhistische bedevaartsoorden ter wereld. De bezichtiging was een indrukwekkende gebeurtenis, niet zozeer vanwege de gebouwen zelf, maar vooral ook hoe de Burmezen hier zo als vanzelfsprekend hun rondje doen. We hebben er echt uren gezeten en alleen maar gekeken naar met-de-klok-meelopende mensen, die vooral stil stonden bij hun geboortedag. Religieus gezien bestaat een week voor Burmezen uit 8 dagen (waarbij de woensdag in tweeen wordt gedeeld) en dat cijfer komt ook terug in de architectuur van pegodas. 8 Zijden met Bhoeddabeelden die geeerd kunnen worden, bloemen, bananen, water etc.
We zijn er tot 's avonds gebleven, als alles is verlicht is het nog zoveel indrukwekkender.
!Zie onze website http://burma.hankes.nl voor foto's en verslagen van onze reis)
Aankomst
Zondag zijn we na een voorspoedige vlucht gearriveerd in Yangon. We zijn om 12.00 zaterdagmiddag vertrokken vanaf Schiphol en kwamen zondag om 11.15 lokale tijd aan. Het tijdsverschil is 5,5 uur, dus het was best een lange trip. We werden opgewacht door de familie van Yan, zijn moeder, zus en zwager. Yan is een Birmees die in Nederland woont en bevriend is met San, die wij weer kennen. Voordat we vertrokken hebben we met Yan en San afgesproken wat spullen bij hun familie af te leveren. Voor Yan in Yangon en voor San in Mandalay, waar we later zullen komen.
Maar om weer even terug te komen bij onze aankomst, we werden dus hartelijk welkom geheten en meteen met de auto meegenomen naar een Koreaans restaurant (met de uiterst Koreaanse naam Cafe Season), waar we allemaal lekkere hapjes en het plaatselijke bier voorgeschoteld kregen. Yan's familie at zelf eigenlijk alleen maar rijst, maar ze leken er veel plezier in te hebben ons te zien eten en te weten te komen of we het lekker vonden. We vonden het allemaal heerlijk en hopen dat dat ook zo is overgekomen want we waren echt doodmoe en hadden ook net in het vliegtuig een lunch gehad. Yan's zwager sprak uitstekend Engels en tolkte voor iedereen. De spulletjes uit Nederland vielen goed in de smaak en Yan, zoals je al voorspelde, gingen ze uit hun dak bij het zien van de 20 tabletten chocolade! De autorit was gelukkig niet zo lang dat-ie al was gesmolten. Het is hier namelijk echt heet.
Daarna reden ze ons naar ons hotel, in het centrum van Yangon en inspecteerden ook of onze kamer wel goed genoeg was. En toen vertrokken ze weer naar huis, ergens buiten Yangon, maar gaven ook aan erop te staan ons ook bij de terugreis naar het vliegveld te begeleiden, op 6 december dus, in de ochtend. Nadat we plechtig hadden beloofd op 6 december dan ook niet ontbeten te hebben als ze zouden arriveren ('we serve you breakfast'), reden ze weg. Dit was een korte, maar overrompelende ontmoeting, een warm bad. Als de rest van onze reis zo doorgaat.... Tenslotte vielen we als een blok in slaap en van ons voornemen om gelijk het dagritme van de Birmezen te volgen, kwam niks terecht: om 15.00 gingen we pitten om 9.00 's ochtends werden we (fit) weer wakker.
Eerste volle dag Yangon
Op onze eerste Yangon-dag op naar de Sule Pagode. Daar zijn we even bijgekomen van alle drukte, lekker op een trappetje, bij de monniken. En daarna hebben we wat geslenterd door de straten van Yangon. Hier zie je af en toe nog duidelijk de Engelse invloeden in gebouwen en op straat (auto's hebben vaak rechts nog hun stuur, maar rijden wel rechts). Links en rechts lekkere geurtjes opgesnoven, allemaal kalme, behulpzame, vriendelijk glimlachende mensen om ons heen: we zijn onmiskenbaar in Azie!
Uiteindelijk kwamen we uit bij de Botataung-tempel, bij de beroemde Strand Road (ooit de Champs Elysees van Yangon). Aziatische tempels staan natuurlijk so wie so al bekend om de felle kleurtjes en goudkleurige versiersels, maar deze tempel is echt het toppunt van bling bling met veel goud en glasspiegeltjes.
Ons hotel in Yangon is prima en we hebben daar ook een paar binnenlandse vluchten geregeld en geld gewisseld. Bert zijn broekzakken puilden uit. Gelukkig hebben ze tegenwoordig biljetten van 20, 50, 100 etc, zo'n jaar of twintig geleden hadden ze biljetten van 45, 90 (getallen deelbaar door negen) omdat de machthebber op dat moment 9 als geluksgetal had. Van de ene op de andere dag werden ook bepaalde biljetten afgeschaft, waardoor een deel van de bevolking in 1 klap straatarm was. Vreemd steeds deze twee kanten van dit land, je kunt je zo moeilijk voorstellen wat een wreed regime er hier heerst, als je hier rondloopt.
Tweede dag Yangon
Na een goede nachtrust zijn we op onze tweede dag in Yangon de rivier Yangon overgestoken, naar het wat landelijker Dahla. Daar hebben we wat rondgewandeld en zijn we neergestreken in een theehuis. Ook vandaag is het weer erg heet, dus rustig aan. De Birmezen beginnen onze begroetingen en conversatiezinnetjes in het Birmees (waar vooral ik ijverig op oefent) steeds meer te herkennen en iets terug te zeggen (wat we dan vervolgens weer niet verstaan). Ik wilde nog typen 'en te glimlachen' maar dat doen ze ook als ze niet verstaan.
Daarna hebben we even in een rustig cafeetje (met airco) geluncht en zijn toen bij de buren in een internetcafe gaan zitten. Met supersnelle en goede verbinding. En toen op naar de Shwedagon pagode, de 100 m hoge, met goud bedekte pagode, die volgens de overlevering in 588 v.C. werd gesticht en in huidige vergulde vorm voornamelijk uit 1564 dateert. De stupa bevat relikwieën van vier incarnaties van Boeddha en is daardoor een van de belangrijkste boeddhistische bedevaartsoorden ter wereld. De bezichtiging was een indrukwekkende gebeurtenis, niet zozeer vanwege de gebouwen zelf, maar vooral ook hoe de Burmezen hier zo als vanzelfsprekend hun rondje doen. We hebben er echt uren gezeten en alleen maar gekeken naar met-de-klok-meelopende mensen, die vooral stil stonden bij hun geboortedag. Religieus gezien bestaat een week voor Burmezen uit 8 dagen (waarbij de woensdag in tweeen wordt gedeeld) en dat cijfer komt ook terug in de architectuur van pegodas. 8 Zijden met Bhoeddabeelden die geeerd kunnen worden, bloemen, bananen, water etc.
We zijn er tot 's avonds gebleven, als alles is verlicht is het nog zoveel indrukwekkender.
!Zie onze website http://burma.hankes.nl voor foto's en verslagen van onze reis)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
