El Fuerte
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
17 December 2000 | Bolivia, La Paz
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
El Fuerte (27/12/2000)
Vanuit een snikheet Santa Cruz, waar we zojuist met de taxi zijn gearriveerd, schrijven we ons laatste reisverslag. Vanochtend zijn we met een plaatselijke gids naar een rots, El Fuerte, geweest, sinds 1997 cultureel erfgoed van Unesco. Waar het geheel precies voor diende, is niet helemaal duidelijk, wel zijn er sporen terug te vinden van drie culturen: Amazonebewoners, de Inca's en de Spanjaarden (deze laatste gebruikten het als fort, vandaar de naam 'El Fuerte'). Een groep New agers heeft hier een heel ander opvatting over: volgens hen is het een landingsbaan geweest voor buitenaardse wezens. Hoewel dit laatste erg onwaarschijnlijk lijkt, kunnen we wel begrijpen dat de rots deze associaties oproept. Het is een kale rots waarvan de meest opvallende kenmerken zijn: regelmatige uitsnijdingen, zoals nissen, trappen, slangen en puma's. Daarnaast zijn er nog ruïnes van huizen etc. aanwezig. Archeologen nemen dan ook aan dat hier oorspronkelijk een heilige plaats was voor de Amazone-bewoners en daarna een heilige stad (inclusief tempel) voor de Inca's. De Spanjaarden hebben deze plaats vervolgens gebruikt als fort/gevangenis.
Op de valreep kwamen we tijdens ons bezoek aan El Fuerte een groep Mennitos tegen. Dit is een groep volgers van een Nederlander, Menno (achternaam zijn we even kwijt), met een heel eigen levensovertuiging, vergelijkbaar met de Ammisch in Amerika. Zij zijn naar Canada geëmigreerd en van daaruit steeds zuidelijker getrokken (vaak werden ze verdreven). Op dit moment wonen velen in hecht groepsverband in Bolivia, vooral in de buurt van Santa Cruz. Zij leven zeer afgezonderd en hebben nauwelijks contact met de buitenwereld (vooral de vrouwen). Ze vallen erg op door hun kleding (mannen in blauwe/groene tuinbroek) en hoeden van stro. Maar vooral door hun gelaat: lijkwitte huid (erg knap in zonnig Bolivia) en hele lichte ogen.
Verder zit het er voor ons bijna op. We gaan vanavond onze laatste bolivianos verbrassen in een restaurant. Ondanks verhalen van onderweg van mensen dat Bolivianen (vooral de vrouwen) erg onvriendelijk zouden zijn, hebben wij juist een heel positieve indruk van de Bolivianen. Erg vriendelijk en behulpzaam en altijd in voor een praatje. Morgen gaan we naar het vliegveld van Santa Cruz en hopen dan vrijdag om 18.40 op Schiphol te landen.
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
El Fuerte (27/12/2000)
Vanuit een snikheet Santa Cruz, waar we zojuist met de taxi zijn gearriveerd, schrijven we ons laatste reisverslag. Vanochtend zijn we met een plaatselijke gids naar een rots, El Fuerte, geweest, sinds 1997 cultureel erfgoed van Unesco. Waar het geheel precies voor diende, is niet helemaal duidelijk, wel zijn er sporen terug te vinden van drie culturen: Amazonebewoners, de Inca's en de Spanjaarden (deze laatste gebruikten het als fort, vandaar de naam 'El Fuerte'). Een groep New agers heeft hier een heel ander opvatting over: volgens hen is het een landingsbaan geweest voor buitenaardse wezens. Hoewel dit laatste erg onwaarschijnlijk lijkt, kunnen we wel begrijpen dat de rots deze associaties oproept. Het is een kale rots waarvan de meest opvallende kenmerken zijn: regelmatige uitsnijdingen, zoals nissen, trappen, slangen en puma's. Daarnaast zijn er nog ruïnes van huizen etc. aanwezig. Archeologen nemen dan ook aan dat hier oorspronkelijk een heilige plaats was voor de Amazone-bewoners en daarna een heilige stad (inclusief tempel) voor de Inca's. De Spanjaarden hebben deze plaats vervolgens gebruikt als fort/gevangenis.
Op de valreep kwamen we tijdens ons bezoek aan El Fuerte een groep Mennitos tegen. Dit is een groep volgers van een Nederlander, Menno (achternaam zijn we even kwijt), met een heel eigen levensovertuiging, vergelijkbaar met de Ammisch in Amerika. Zij zijn naar Canada geëmigreerd en van daaruit steeds zuidelijker getrokken (vaak werden ze verdreven). Op dit moment wonen velen in hecht groepsverband in Bolivia, vooral in de buurt van Santa Cruz. Zij leven zeer afgezonderd en hebben nauwelijks contact met de buitenwereld (vooral de vrouwen). Ze vallen erg op door hun kleding (mannen in blauwe/groene tuinbroek) en hoeden van stro. Maar vooral door hun gelaat: lijkwitte huid (erg knap in zonnig Bolivia) en hele lichte ogen.
Verder zit het er voor ons bijna op. We gaan vanavond onze laatste bolivianos verbrassen in een restaurant. Ondanks verhalen van onderweg van mensen dat Bolivianen (vooral de vrouwen) erg onvriendelijk zouden zijn, hebben wij juist een heel positieve indruk van de Bolivianen. Erg vriendelijk en behulpzaam en altijd in voor een praatje. Morgen gaan we naar het vliegveld van Santa Cruz en hopen dan vrijdag om 18.40 op Schiphol te landen.
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
