San Pedro
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
09 December 2000 | Bolivia, La Paz
San Pedro: het vervolg (09/12/2000)
We hebben net even gekeken op de entreepagina van onze website wat voor weer het hier nou eigenlijk is. (Het vullen van het metereologisch onderdeel van deze site hebben we overgelaten aan een andere partij omdat deze over nauwkeurigere meetapparatuur beschikt dan wij). Nou blijkbaar zo´n 25 graden. Maar de gevoelstemperatuur lijkt wel 40 graden. Water kopen we in flessen van vijf liter en ze vliegen erdoor. Maar het is mooi zonnig weer (hier valt gemiddeld 4 mm regen per jaar). Ons hostal ligt zo ongeveer naast een internet-´uhhh´ (`café´ is een groot woord, maar de techniek werkt perfect, veel beter dan in Santiago). Vandaar dat we maar even weer komen bijvullen en het gastenboek komen lezen. Erg leuk al die reacties, al maken we ons een beetje zorgen om ons onroerend goed op het Newtonpad dat blijkbaar stevig door Rob en Nico onderhanden is genomen.
De eigenaar van de Internetgelegenheid heeft ons net verteld dat hij ´muy romantico´ is en heeft dus nu ´música muy romantica´ opgezet en ons gemeld dat hij even wieberen is, maar dat we gerust door mogen gaan. Enfin, we trotseren de muziek en typen vrolijk verder. Maar dit allemaal terzijde.
We hebben de afgelopen twee dagen veel gezien in de buurt van San Pedro. We hebben ook besloten, enigszins tegen onze natuur in, om ons voor verschillende georganiseerde tours in te schrijven. Reden hiervoor is dat het erg moeilijk is op eigen houtje vervoer te regelen en bovendien erg duur. Ook het regelen van overnachtingen (voor wanneer we naar Bolivia willen) is niet gemakkelijk in het Andesgebergte. Maar tot nu toe hebben we geen spijt van deze keuze. Gisteren hebben we de ´Cordillera de sal` (Zoutrug) gezien, door de ´Valle de Muerte´ (verbastering van Marsvallei, heeft niets met de dood te maken) gelopen en de ´Valle de la Luna´ (Maanvallei) bezocht bij zonsondergang. Allemaal erg mooi. Alleen onze voorstelling van een maanlandschap wordt nog het meest benaderd door de Sognefjellet in Noorwegen. Maar dat doet niets af aan de indruk die Valle de la luna heeft gemaakt.
Vandaag zijn we naar de ´Salar de Atacame´ geweest, waar midden in een zoutvlakte een groot meer ligt met veel flamingo´s. Onderweg zijn we nog bij twee kleine ´pueblos´ gestopt: Socaire en Toconao. Ook hebben we een mooie wandeling gemaakt door de ´Valle de Jeri´, waar een beek het pad was. Wel zo gemakkelijk en koel. Verder hebben we nog twee meren op 4.100 meter bezocht: Lagunas Misconti y Miniques. Voor ons was dit de eerste keer deze reis dat we op deze hoogte kwamen en dat was ook wel te merken: alles gaat wat slomer en we waren snel buiten adem. Maar gelukkig hebben we nog helemaal geen last van hoogteziekte gehad. Vandaag slapen we weer ´laag´ in San Pedro.
Morgen gaan we om 4.00 (!) naar de nabijgelegen Tatio-geisers, op 4.300 meter. ´s Avonds keren we weer terug naar San Pedro. We hopen zo al een beetje aan de hoogte gewend te zijn voordat we naar Bolivia vertrekken maandag. Dan zullen we namelijk drie dagen ook vrij hoog (rond de 4000 meter) vertoeven en ook overnachten. De tours van gisteren en vandaag waren erg goed georganiseerd, met veel ruimte om zelf wat rond te kijken/te wandelen. Allemaal ´muy tranquilo´. We hebben ook nog wel geboft met de samenstelling van de groep.
Zometeen gaan we eens een hapje eten en dan morgen gezond (en vroeg) weer op.
(Zie voor foto's en reisverslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley