Tatio-geisers
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
10 December 2000 | Bolivia, La Paz
Tatio-geisers (laatste dag in Chili) (10/12/2000)
Nog een laatste verslag vanuit Chili, tijdens deze siëstatijd, waarin je alle backpackers driftig in hun reisboekje ziet schrijven. Vandaag hebben we onze laatste uitstapje in Chili gemaakt en dat was de moeite waard. We zijn om 4.00 vertrokken, wederom naar de Altiplano, om de Tatiogeisers te bewonderen. Deze zijn het meest actief bij zonsopgang. Aangezien het weer vanochtend bewolkt was, was het relatief erg warm, waardoor de geisers niet zo actief waren als normaal. Maar nog altijd flink pruttelend en stomend. En ik geloof dat we gisteren zeiden dat het erg warm was hier. ´s Ochtends vroeg op de Altiplano (4.300 m) is het dus erg koud. Heel erg koud (rond het vriespunt). Verder hebben we voor het eerst de voor de Andes typische vicuñas (lama-achtig) en vizcacha (knaagdier, enigszins kangeroe-achtig) gezien. En nog wat typerende planten en vogels. We hadden dezelfde gids als gisteren. En dat beviel prima. Met de groep hadden we iets minder geluk: behalve twee mensen die ook gisteren mee waren, een Chileen en een Canadese (prima gezelschap) ook een Duits echtpaar, echt een Duitse versie van the ´Buckets´-family, hier Wally en Helmut geheten. Aangezien zij alleen Duits spraken (heel klein beetje Engels) en alle anderen, behalve wij, juist geen Duits spraken, waren wij het haasje. Voor zover we dit niet konden ontvluchten (lukte voor een groot deel wel hoor).
Zij was echt een spraakwaterval: hij was meer een volger. En wij moesten aanhoren hoe wij moesten ademhalen in de bergen, want dat had zij op de yoga geleerd. En toen ik een foto van een cactus wilde maken vroeg ze of ik wel had gehoord wat Helmut had gezegd: dat als je een grote cactus fotografeert je er iemand naast MOET hebben staan, anders zie je niet hoe groot hij is. En ze vertelde de Chileense gids en de Chileense reiziger dat ze het in Chili helemaal verkeerd aanpakten met de energievoorziening. Dat alles was in Duitsland veel beter opgepakt. En ze vroeg zich ook af waarom de Chilenen de oorlog tussen Chili en Bolivia anders noemen dan in Duitsland (uitgaande van letterlijke vertaling vanuit het Duits). Toen heeft Marcel maar geopperd dat het hun oorlog was en dat ze dan toch ook wel zelf hun naam mochten bedenken? Verder kwam ze nog een keer of drie met mij in conclave over de fooi die we aan de gids zouden geven: 1000 peso was wel veel, maar was 500 niet te weinig? Achteraf wel lachen allemaal.
Tot nu toe is onze reis vlekkeloos verlopen. Hopelijk zet zich dit in Bolivia voort. Het kan overigens wel een aantal dagen duren voordat er weer een update komt.
Voordat ik het vergeet, wil ik Bert nog even bedanken voor het puinruimen na de verslaglegging van gisteren. Hier ging blijkbaar iets mis, waardoor ik zelf niet meer de verslagen kon muteren. Maar dankzij Bert is dit euvel verholpen. Ik heb inmiddels geconstateerd dat het muteren hier ook weer lukt.
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley