Uyuni
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
14 December 2000 | Bolivia, La Paz
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
Uyuni (14/12/2000)
Midden op de markt in Uyuni, in de stralende zon en tussen de Boliviaanse bolhoedjes, zitten we nou het reiverslag te typen. Voor het eerst in de enigszins bewoonde wereld van Bolivia. De afgelopen drie dagen hebben we rondgetoerd in een jeep (volgens Marcel moet ik zeggen: ´Toyota Landcruiser´, hierna dus ´jeep´ genoemd) in het Andesgebergte. We zijn een dagje later vertrokken dan gepland (dinsdag in plaats van maandag) omdat Marcel maandag enigszins last van zijn darmen had en het niet zo zag zitten om een dag in een auto te zitten).
Dinsdag werden we met een busje naar de Boliviaanse grens gebracht en daarna met een groep van zeven in een jeep gezet: twee Engelsen, twee Israeliers, een Amerikaan en wij (allen goed reisgezelschap). En toen toeren over de Altiplano, omringd door mooie bergen (veel vulkanen) en vegetatie van maximaal dertig centimeter, waardoor je prachtige vergezichten had, en geen sporen van enig menselijk leven (zover ons oog reikte). En het landschap bleef al die dagen steeds afwisselend en kleurvol: oranje, bruin, grijs, wit, groen en blauw. We hebben gereden op een hoogte tussen de 4.000 en 5.000 meter. De fotorolletjes zijn er doorheen gevlogen.
We hebben vele laguna´s (meren) gezien: salada, blanca, verde, colarada, cañapa. ´Colarada´ maakte de meeste indruk op ons: een mengeling van oranje (door algen), groen en wit, tegen een blauwe lucht. En met veel pariguana´s (flamingo´s). Daarnaast hebben we nog 'Rocas de Salvador Dali' gezien (roepen een sfeer op die je ook bij Salvador´s schilderijen aantreft), een actieve vulkaan en de ´Cueva del diablo´ bezichtigd. Dit laatste is een grot met nog schedel- en botresten van Chullpa's (die hier zo'n 2000 jaar geleden leefden). Vandaag hebben we een groot deel van de dag op de 'Salar de Uyuni' doorgebracht, een zoutvlakte van 2.000 vierkante km oppervlakte, helemaal spierwit, net sneeuw. Dit gaf erg surrealistische effecten, vooral vanaf het cactuseiland 'Isla del pescado' dat er middenin ligt.
We hebben de eerste nacht overnacht op 4.200 meter bij de Laguna colorada, in een hutje dat daar lag. Very basic: onverwarmd, geen water etc.. Maar we hadden allerlei schrikverhalen gehoord van mensen die er vandaan kwamen die de hele inhoud van hun rugzak maar hadden aangetrokken (inclusief handschoenen en muts) omdat het 's nachts zo koud was. Dat viel bij ons echter reuze mee. Het koelde wel flink af, maar we konden in onze normale slaapoutfit slapen. Alleen bleek achteraf dat niemand van de groep echt had kunnen slapen (meesten hadden toch een beetje last van de hoogte). We stonden echter wel om 7.30 tiptop reisklaar naast ons bed, zoals we met de gids hadden afgesproken. Die kwam helemaal verschrikt aanlopen: 'What the hell are you doing so early?' En toen begon hij ineens te lachen: hij was ons vergeten te zeggen dat de Boliviaanse tijd een uur achterloopt op de Chileense. :-))
De tweede nacht hebben we in een piepklein dorpje, San Pedro de Quemes, geslapen. Ook erg basic, maar iets geriefelijker. Bovendien lag het niet zo hoog (3.700 meter), dus het was wat warmer. Een domper was wel dat we hoorden dat Gore zich had neergelegd bij zijn nederlaag.
Vandaag zijn we nog een groep Bolivaanse nonnen tegengekomen die ons een lunch aanboden: gedroogd lamavlees met mais, kaas en papas (aardappelen). Dit smaakt erg goed.
Aldus kwamen we vandaag vies, stoffig, stinkend, moe, kreeftrood aan in Uyuni. Hier blijven we een nacht en morgen nemen we de bus naar Sucre.
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
Uyuni (14/12/2000)
Midden op de markt in Uyuni, in de stralende zon en tussen de Boliviaanse bolhoedjes, zitten we nou het reiverslag te typen. Voor het eerst in de enigszins bewoonde wereld van Bolivia. De afgelopen drie dagen hebben we rondgetoerd in een jeep (volgens Marcel moet ik zeggen: ´Toyota Landcruiser´, hierna dus ´jeep´ genoemd) in het Andesgebergte. We zijn een dagje later vertrokken dan gepland (dinsdag in plaats van maandag) omdat Marcel maandag enigszins last van zijn darmen had en het niet zo zag zitten om een dag in een auto te zitten).
Dinsdag werden we met een busje naar de Boliviaanse grens gebracht en daarna met een groep van zeven in een jeep gezet: twee Engelsen, twee Israeliers, een Amerikaan en wij (allen goed reisgezelschap). En toen toeren over de Altiplano, omringd door mooie bergen (veel vulkanen) en vegetatie van maximaal dertig centimeter, waardoor je prachtige vergezichten had, en geen sporen van enig menselijk leven (zover ons oog reikte). En het landschap bleef al die dagen steeds afwisselend en kleurvol: oranje, bruin, grijs, wit, groen en blauw. We hebben gereden op een hoogte tussen de 4.000 en 5.000 meter. De fotorolletjes zijn er doorheen gevlogen.
We hebben vele laguna´s (meren) gezien: salada, blanca, verde, colarada, cañapa. ´Colarada´ maakte de meeste indruk op ons: een mengeling van oranje (door algen), groen en wit, tegen een blauwe lucht. En met veel pariguana´s (flamingo´s). Daarnaast hebben we nog 'Rocas de Salvador Dali' gezien (roepen een sfeer op die je ook bij Salvador´s schilderijen aantreft), een actieve vulkaan en de ´Cueva del diablo´ bezichtigd. Dit laatste is een grot met nog schedel- en botresten van Chullpa's (die hier zo'n 2000 jaar geleden leefden). Vandaag hebben we een groot deel van de dag op de 'Salar de Uyuni' doorgebracht, een zoutvlakte van 2.000 vierkante km oppervlakte, helemaal spierwit, net sneeuw. Dit gaf erg surrealistische effecten, vooral vanaf het cactuseiland 'Isla del pescado' dat er middenin ligt.
We hebben de eerste nacht overnacht op 4.200 meter bij de Laguna colorada, in een hutje dat daar lag. Very basic: onverwarmd, geen water etc.. Maar we hadden allerlei schrikverhalen gehoord van mensen die er vandaan kwamen die de hele inhoud van hun rugzak maar hadden aangetrokken (inclusief handschoenen en muts) omdat het 's nachts zo koud was. Dat viel bij ons echter reuze mee. Het koelde wel flink af, maar we konden in onze normale slaapoutfit slapen. Alleen bleek achteraf dat niemand van de groep echt had kunnen slapen (meesten hadden toch een beetje last van de hoogte). We stonden echter wel om 7.30 tiptop reisklaar naast ons bed, zoals we met de gids hadden afgesproken. Die kwam helemaal verschrikt aanlopen: 'What the hell are you doing so early?' En toen begon hij ineens te lachen: hij was ons vergeten te zeggen dat de Boliviaanse tijd een uur achterloopt op de Chileense. :-))
De tweede nacht hebben we in een piepklein dorpje, San Pedro de Quemes, geslapen. Ook erg basic, maar iets geriefelijker. Bovendien lag het niet zo hoog (3.700 meter), dus het was wat warmer. Een domper was wel dat we hoorden dat Gore zich had neergelegd bij zijn nederlaag.
Vandaag zijn we nog een groep Bolivaanse nonnen tegengekomen die ons een lunch aanboden: gedroogd lamavlees met mais, kaas en papas (aardappelen). Dit smaakt erg goed.
Aldus kwamen we vandaag vies, stoffig, stinkend, moe, kreeftrood aan in Uyuni. Hier blijven we een nacht en morgen nemen we de bus naar Sucre.
(Zie voor foto's en verslagen ook onze website: http://www.devrede.net/chilivia/index.htm)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
